مشکلات زایمانی (بعضی مواقع سخت‌زایی نامیده می‌شود) بعد دیگر دردهای معمول برای رفاه محسوب می‌شود. مشکلات زایمانی می‌تواند یکی از علل عمده مرگ گوساله باشد. در سال ۱۹۹۸، طی مطالعه گزارش شد که ۲۰ تا ۳۰% گوساله‌های گوشتی احتمالاً در ۲۴ ساعت اول بعد از زایمان می‌میرند که حتی یک کمک کوچک نیاز داشتند. این در مقایسه با نرخ مرگ و میر پایه که ۳% است قرار می‌گیرد. در بخش سزارین، 50% گوساله‌ها می‌میرند. در گاوهای شیری، سخت زایی علت اصلی مرده‌زایی است. رفاه گوساله‌های باقی مانده، نیز متأثر می‌شود: او سال‌هایی که در طول به دنیا آمدن به کمک نیاز پیدا می‌کنند نسبت به دیگر گوساله‌های بدون نیاز به کمک، در سنین ابتدایی، دانلود به ورم روده مبتلا می‌شوند. در گله‌های شیری با وقوع بالاتر سخت‌زایی، مشکلات سلامتی بیشتر در گوساله‌ها دیده می‌شود.

تأثیر مشکلات زایمان روی گاو کمتر از گوساله است، سخت زایی می‌تواند مشکلات تولید مثلی را در گاوها ایجاد کند، و ظاهراً تأثیر متعادل (متوسطی) روی تولید شیر یا مصرف خوراک داشته باشد.

اگرچه، سخت‌زایی با وقوع متریت و جفت ماندگی ارتباط دارد، دلیل این که تومورهای دیواره رحم را افزایش داده و در نتیجه حساسیت ابتلا به بیماری‌های با افزایش خطر ورود باکتری‌های مضر مجرای تولید مثلی را افزایش می‌دهد که این باعث افزایش احتمال حذف گاو می‌شود.

یکی از موانع تحقیقاتی در این زمینه، سنجش و اندازه‌گیری مشکلات سخت‌زایی است. سخت‌زایی اغلب به سادگی به این صورت تعریف می‌شود: مواردی که نیاز به کمک یا عمل جراحی دارند. اگرچه، زمانی که یک دامدار احساس می‌کند زایمانی نیاز به کمک دارد بین دامداری‌ها، متفاوت است. متعاقباً، سنجش کمک به زایمان ممکن است بازتابی از نگرش‌های دامداری نسبت به موارد دیگر باشد. سنجش درجه و میزان سختی شاید مفیدتر باشد.

مطالعات زیادی نشان دادند وقوع مشکلات زایمانی نسبتاً کم است. مثلاً 2/0% زایمان‌ها در گاوداری‌های سوئیس (سال ۱۹۹۷) 1/2 % زایمان‌ها در گاوداری‌های فنلاند (۱۹۹۸)، 5% زایمان‌ها گاوداری‌های شیری فرانسه (۲۰۰۱) و 4% زایمان‌ها در گاوداری‌های گوشتی فرانسه (۱۹۹۷) دچار مشکلات زایمانی می‌شوند. اگرچه، طی تحقیقی در سال 1997، گزارش شد، به 5% زایمان‌ها از گاوداری‌های سوئیس کمک شده است. این در حالی است که در سال ۲۰۰۰، گزارش شد که 7/8% زایمان‌ها در گاوداری‌های اروپا به کمک نیاز داشتند، که از 0 تا 57% بین گاوداری‌ها متغیر بود. سخت‌زایی، ظاهراً، اغلب در گاوداری ایالات متحده اتفاق می افتد، حدود ۲۰% از زایمان گاو های شکم اول و ۶% زایمان‌های گاوهای چند شکم به کمک نیاز داشتند. یک تحقیق گله‌ای در سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده اعلام کرد، 7/23% به دلیل عواقب رفاهی مربوط به سخت زایی برای گاو و گوساله، علاوه بر تنوع زیاد بین گاوداری‌ها در نرخ زایمان‌های محتاج به کمک، به نظر می‌رسد یک زمینه ضروری برای تحقیقات بیشتر باشد. به خصوص، تحقیقات نیاز دارند که به طور مناسب، ریسک‌های رفاهی مربوط به درجات مختلف کمک به زایمان را مستند کنند و زمان درست کمک به زایمان را به طور واقعی‌تر، تعیین کنند. کار و تحقیقات جدید برای درک نقش درد و چگونگی تأثیر روی گاو و بهبود گوساله بعد از زایمان‌های سخت، نیاز است. (فصل پنجم)

بیماری در زمان زایمان

وقوع بالای بیماری‌ها در گاوهای شیری در زمان زایمان، یکی از موضوع‌های مورد علاقه تحقیقی برای صنعت گاو شیری و محققان سراسر دنیا است. دوره‌ی انتقال، معمولا دوره‌ای است که از سه هفته قبل از زایش شروع و تا سه هفته بعد از زایش به پایان می‌رسد که به عنوان یک دوره بحرانی در شیردهی گاو شناخته می‌شود. در طول دوره‌ی انتقال، گاوها با محرک‌های استرسی زیادی مثل چندین تغییر در جیره و تغییر گروه‌های اجتماعی، علاوه بر تغییرات فیزیکی، هورمونی و فیزیولوژیکی مربوط به زایمان و شروع شیردهی روبه‌رو می‌شود. یکی از چالش‌های اصلی دوره انتقال گاوهای شیری، یک افزایش ناگهانی در احتیاجات مواد مغذی برای آمادگی شروع شیردهی است در زمانی که مصرف خوراک در پایین‌ترین سطح است. فشارهای اعمال شده توسط کاهش مصرف خوراک، همراه با دیگر محرک‌های استرسی این دوره، باعث وقوع بیشتر بیماری‌های متابولیک و عفونی می‌شود.

بیماری‌های قبل از زایش

یکسری بیماری‌هایی که گاوها در طول دوره انتقال به آن مبتلا می‌شوند عبارتند از:

متریت، کتوز، کبد چرب، برگشتگی، شیردان و تب شیر.

کتوز، یک وضعیت متابولیک است که در زمان مواجه شدن گاو با بالانس منفی انرژی درست بعد از زایمان، رخ می‌دهد. اوج شیوع کتوز تحت بالینی، در دو هفته اول شیردهی اتفاق می‌افتد. برای تامین نیاز انرژی گاو، بدن باید ذخایر چربی ناشی از تولید کتون بادی ها توسط جگر را با موبلیزه کند. این وضعیت، خطر ابتلای گاو به برگشتگی، شیردان، کبد چرب، جفت ماندگی، کاهش تولید شیر و کاهش عملکرد تولید مثلی را افزایش می‌دهد. گزارش شروع کتوز تحت بالینی حاکی از آن بود که محدوده 9/8 تا 34% در مطالعات مختلف، متغیر است. مطالعه ای در سال ۱۹۹۸ گزارش کرد که وقوع تجمعی (کل) کتوز تحت بالینی در 9 هفته اول شیردهی، در ۵۰۷ گاو درمان نشده ی ۲۵ گاوداری شیری هلشتاین، بسته به روش ارزیابی 59% و 43% بود. مشکل است که این اعداد را بین مطالعات مقایسه کنیم و به دلیل این که فاکتورهای متعددی، فراتر از ریسک در سطح گاو و گله، این نرخ ها را متأثر می‌کند.

طی مطالعه‌ای در سال ۱۹۸۴، مشاهده شد که گاوهای با کتوز تحت بالینی یک ریسک بالایی از متریت یا کتوز کلینکی در چهار روز بعد زایمان دارند. اگرچه محققان استدلال کردند که به دلیل اینکه، متریت وضعیتی است که به طور طبیعی هنگام زایمان رخ می‌دهد، به احتمال زیاد، کتوز تحت بالینی علت متریت نیست. بلکه متریت علت کتوز است. تب شیر در نتیجه افزایش احتیاجات کلسیمی برای شروع تولید شیر به وجود می‌آید. تب شیر، عملکرد ماهیچه و ضربان قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهد که می‌تواند منجر به نفخ شکمبه‌ای، کاهش انقباضات شکمبه‌ای، و کاهش اشتها شود. تخمین‌های کلی، ترکیبی از یک سری بیماری‌های انتقالی است که شاخص این است که بیش از ۳۰ % گاوهای شیری در آمریکای شمالی، از بیماری‌ها رنج می برند. مطالعه در مینه سوتا گزارش کرد که ۲۵ % گاوهای حذفی، در ۶۰ روز اول بعد از زایمان، حذف می‌شوند، که گفته شده اکثر این حذف‌ها، به خاطر این بیماری‌هاست. این ناهنجاری‌ها، به طور آشکار در برنامه‌های ارزیابی رفاه در دامداری یافت نشده است و متاسفانه اطلاعات کمی برای قضاوت تأثیر نسبی این بیماری‌ها، برای رفاه حیوان وجود دارد. به نظر می‌رسد، کتوز تأثیر متوسطی روی تولید شیر دارد، (اگر چه تأثیر مشخصی روی مصرف خوراک دارد).

کارشناسان، معتقدند اقدامات انجام شده در زمان وقوع تب شیر خیلی کم است، ولی این احتمالا بازتابی از وقوع کم این بیماری در مقایسه با ورم پستان یا لنگش می‌باشد. معاینه دامپزشکی بعد از مرگ گاوها در اکثر گاوداری‌ها، انجام نمی‌شود. معمولاً وضعیت سلامت گله به صورت روتین، هر دو هفته یک بار بررسی می‌شود و اکثر موارد بیماری‌های قبل از زایمان، مورد توجه قرار نمی‌گیرد. دانلود آرام می‌توانند از تست‌های ادرار یا شیر برای بررسی سلامت حیواناتشان، استفاده کنند، ولی مدیریت همیشگی تست‌‌‌‌ها در مقیاس گله‌های وسیع می‌توانند مانند هزینه‌بردار و وقت‌گیر باشد. به علاوه، چنین تست‌هایی برای تشخیص بیماری التهاب رحم (متریت یا اندومتریت) یکی از معمولی‌ترین ناهنجاری بعد از زایمان، وجود ندارد.

متریت

معمول‌ترین بیماری تولید مثلی در گاوهای شیری، متریت است. یک عفونت در دیواره رحم که ناشی از عفونت باکتریایی بوده و معمولاً از طریق دمای بدن، ترشحات واژن و یک رحم شل بزرگ، ارزیابی می‌شود. که عامل آخر، معمولاً از طریق توشه رکتال فال تشخیص داده می‌شود، اگرچه نسبت به بررسی مستقیم ترشحات واژنی، یک ابزار تشخیص ضعیفی به نظر می‌رسد. متریت معمولا به زایمان مربوط می‌شود و به احتمال زیاد در چند هفته بعد از زایمان تشخیص داده می‌شود. متریت می‌تواند تأثیرات بلند مدتی روی گاوهای شیری داشته باشد، اساساً تولید شیر و مصرف خوراک را کاهش می‌دهد و این شاخصی از تأثیر نسبتاً جدیدی روی رفاه حیوان است متاسفانه، متریت به عنوان یک بیماری جداگانه، در پروتکل‌های ارزیابی رفاه در دامداری محسوب نمی‌شود. تخمین های وقوع این بیماری می‌تواند متغیر باشد. بعضی از مطالعات تنها، یک وقوع کم، اغلب کمتر از ۵ % در شیردهی را گزارش کردند. اگر بعضی مطالعات دیگر، وقوع بالاتری را مشاهده کردند، در سال ۱۹۹۷، میانگین وقوع متریت را در گاوهای شیری سوئیس، 2/37 % گزارش کرد. گزارش‌های متفاوتی وجود دارد، مثلاً 6/23 % گاوداری‌های آلمان، 38 و 65% در گاوداری‌های آمریکا گزارش شده است. این تفاوت‌ها احتمالاً بازتابی از تفاوت در چگونگی تشخیص درست بیماری است، به خصوص زمانی که توسط کارگر گاوداری تشخیص داده می‌شود.

فاکتورهای خطر برای متریت، به خوبی شناخته نشده است. بسیاری از مطالعات، مشاهده کرده‌اند که متریت به جفت ماندگی مربوط می‌شود. اگرچه طبیعت رابطه بین فاکتورهای جایگاه مدیریت با متریت مشخص نیست.

در سال ۱۹۹۵ گزارش شد که گله‌های بزرگ‌تر، مشکلات زایمانی، چاقی و لاغری با افزایش وقوع متریت رابطه دارند. اگرچه بحث کردن از این روابط، قابل تأمل بود. نادانسته های زیادی در مورد چگونگی پیشگیری از این بیماری‌ها با تغییرات جایگاه، تغذیه و مدیریت باقی مانده است. به نظر می‌رسد که متریک به عنوان یک عامل در رفاه نامناسب گاوهای شیری کمتر برآورد شده و اینکه سنجش وقوع آن، در ارزیابی رفاه، استفاده نشده است.

جالب است که بیماری‌های عفونی مثل متریت نسبت به متابولیک شایع در زمان زایمان، معمولا کمتر مورد توجه هستند. احتمالاً بدین دلیل که، کتوز و تب شیر، تاثیرات چشمگیری روی تولید شیر و ظاهر حیوان دارد. در حالی که متریت، نشانه‌های آشکار خیلی کمی دارد. توجه به جلوگیری و درمان متری نیز به دلیل نگرانی برای کاهش باروری گاوهای مبتلا به متریت، افزایش یافته است.

پرورش دام

فروشگاه قاصدک ، قیمت ، کیفیت ، بازگشت و سلامت کالا

مشکلات زایمان

دسته‌های مقالات

تلفن

دسترسی سریع